|
1. قرآن کريم. 2. بريجانيان، ماري (۱۳۷۱) فرهنگ اصطلاحات فلسفه و علوم اجتماعي. تهران: مؤسسة مطالعات و تحقيقات فرهنگي. 3. حافظ¬شيرازي، ¬شمس¬الدين¬محمد (۱۳۶۷) ديوان حافظ. به‌تصحيح قاسم¬ غني و محمد قزويني. تهران: زوار. 4. حزين لاهيجي، محمدعلي (1384) ديوان حزين لاهيجي. به‌تصحيح ذبيح‌الـله صاحبکار. چاپ سوم. تهران: سايه. 5. چناري، عبدالامير (1374) «متناقض‌نمايي در ادبيات فارسي». کيان. شمارة 27: 68-71. 6. ـــــــــ (1377) متناقض‌نمايي در شعر فارسي. تهران: فرزان. 7. راستگو، سيدمحمد (1382) هنر سخن‌آرايي (فن بديع). تهران: سمت. 8. زرين‌کوب، عبدالحسين (1375) از گذشتة ادبي ايران (مروري بر نثر فارسي، سيري در شعر فارسي، نظري بر ادبيات معاصر). تهران: مهدي. 9. سروش، عبدالکريم (1366) «تعميم صنعت طباق با استفاده از عکس و نقيض و عدم تقارن در شعر سعدي». در: ذکر جميل سعدي. جلد دوم. چاپ دوم. تهران: وزارت ارشاد اسلامي. 10. شفيعي‌کدکني، محمدرضا (۱۳۷۸) صورخيال در شعر فارسي. چاپ هفتم. تهران: آگاه. 11. ـــــــــ (۱۳۷۹) موسيقي شعر. چاپ ششم. تهران: آگاه. 12. ـــــــــ (1389) شاعر آينه‌ها. چاپ نهم. تهران: آگاه. 13. ـــــــــ (1392) زبان شعر در نثر صوفيه (درآمدي بر سبک‌شناسي نگاه عرفاني). تهران: سخن. 14. شميسا، سيروس (1386) نگاهي تازه به بديع. چاپ دوم. تهران: ميترا. 15. عين¬القضات، همداني (1389) تمهيدات. چاپ هشتم. تهران: زحل. 16. فتوحي رودمعجني، محمود (1385) بلاغت تصوير. تهران: سخن. 17. فولادي، عليرضا (1389) زبان عرفان. چاپ سوم. تهران: سخن. 18. فيض‌الاسلام، علينقي (1370) نهج‌البلاغه. چاپ مکرر. تهران: مرکز نشر آثار فيض‌الاسلام. 19. کزازي، ميرجلال‌الدين (1374) بديع زيباشناسي سخن فارسي. تهران: کتاب ماد. 20. ميرصادقي، ميمنت (۱۳۷۳) واژه‌نامة هنر شاعري. تهران: مهناز. 21. واحد، اسدالـله (1384) «تصاوير و مفاهيم متناقض¬نما در شعر صائب تبريزي». پژوهشنامة علوم انساني. شمارة 45-46: 1-14. 22. وحيديان کاميار، تقي (1388) بديع از ديدگاه زيبايي‌شناسي. چاپ چهارم. تهران: سمت. 23. ـــــــــ (1376) «متناقض‌نما در ادبيات». نشرية دانشکدة ادبيات و علوم انساني دانشگاه فردوسي مشهد. سال بيست‌وهشتم. شمارة 2-4: 271 -294.
|
صاحب امتیاز و ناشر
