|
1. آذرفرنبغ فرخزادان (1384) روايت آذرفرنبغ فرخزادان. به‌کوشش حسن رضايي باغ‌بيدي. تهران: مرکز دايرة‌المعارف بزرگ اسلامي. 2. ارداويراف‌نامه (1394) متن پهلوي، حرف‌نويسي. ترجمة متن پهلوي، واژه‌نامة فيليپ ژينيو. ترجمة ژاله آموزگار. تهران: معين‌ـ انجمن ايرانشناسي فرانسه. 3. اعتصامي، پروين (1381) ديوان اشعار پروين اعتصامي. به‌کوشش حسن احمدي گيوي. تهران: قطره. 4. ايران‌شان‌بن‌ابي‌الخير (1377) کوش‌نامه. به‌کوشش جلال متيني. تهران: علمي. 5. بنونيست، اميل (1354) دين ايراني برپاية متن‌هاي مهم يوناني. ترجمة بهمن سرکاراتي. تهران: بنياد فرهنگ ايران. 6. تفضلي، احمد (1377) تاريخ ادبيات ايران پيش‌از اسلام. تهران: سخن. 7. پورداوود، ابراهيم (1377) يشتها. دورة دوجلدي. تهران: اساطير. 8. جعفري، سياوش، و ابوالقاسم رادفر (1391) «بررسي بيت‌هايي از شاهنامه در ويرايش جلال خالقي‌مطلق». کهن‌نامة ادب پارسي. سال سوم. شمارة 2: 49-66. 9. خالقي‌مطلق، جلال (1364) «نفوذ بوستان در شاهنامه». ايران‌نامه. شمارة 12: 624-626. 10. خالقي‌مطلق، جلال (1374) «اهميت و خطر مآخذ جنبي در تصحيح شاهنامه». ايرانشناسي. سال هفتم. شمارة 4: 728-751. 11. خطيبي، ابوالفضل (1394) «يادداشت‌هاي شاهنامه‌شناسي». گزارش ميراث. دورة دوم. سال نهم. شمارة 1 و 2: 11-16. 12. داراب هرمزديار (1922) روايات. به‌کوشش رستم اونوالا. دورة دوجلدي. بمبئي: بي‌نام. 13. دهلوي، بيدل (1368) کليات ديوان مولانا بيدل دهلوي. تهران: فروغي. 14. ذوالفقاري، داريوش، و نرگس محمدي‌بدر (1389) «نقد بلاغي بيت معروفي از شاهنامه». کهن‌نامة ادب پارسي. سال اول. شمارة 2: 15-27. 15. رضی، هاشم (1376) ونديداد (ترجمه از متن اوستايي، مقدمه، تطبيق با ترجمة پهلوي، آوانويسي فارسي، پژوهش‌هاي گسترده و واژه‌نامة تطبيقي). دورة چهارجلدي. تهران: فکر روز. 16. روايت پهلوي (1390) به‌کوشش مهشيد ميرفخرايي. تهران: پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي. 17. سجاسي، شمس (1368) فرائدالسلوک. به‌تصحيح و تحشية عبدالوهاب نوراني وصال و غلامرضا افراسيابي. تهران: پاژنگ. 18. سعدي، مصلح‌الدين (1370) بوستان سعدي. تهران: اقبال. 19. شايست‌نا‌شايست (1362) آوانويسي و ترجمة کتايون مزداپور. تهران: پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي. 20. عطار نيشابوري، فريد‌الدين (1362) پندنامه و بي‌سرنامه. با تصحيح و مقدمة احمد خوشنويس. تهران: سنايي. 21. فردوسي، ابوالقاسم (1396) شاهنامه. به‌کوشش جلال خالقي‌مطلق. دورة ده‌جلدي. تهران: مرکز دايرة‌المعارف بزرگ اسلامي. 22. فرنبغ‌دادگي (1380) بُندهشن. به‌کوشش مهرداد بهار. تهران: توس. 23. کهريزي، خليل (1391) «بيازار موري که دانه‌کش است». کتاب ماه ادبيات. شمارة 178: 36-40. 24. مکنزي، ديويد‌نيل (1390) فرهنگ کوچک زبان پهلوي. ترجمة مهشيد ميرفخرايي. تهران: پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي. 25. هرن، پاول، و هاينريش هوبشمان (1393) فرهنگ ريشه‌شناسي فارسي. ترجمة جلال خالقي‌مطلق. تهران: مهرافروز. 26. ياحقي، محمدجعفر (1394) فرهنگ اساطير و داستان‌واره‌ها در ادبيات فارسي. چاپ‌پنجم. تهران: فرهنگ معاصر. 27. Bartholomae, Christian (1904) Altiranisches wörterbuch. Strassburg: kj. Trübner. 28. Kellens, Jean (1995) Liste du verbe avestique. Wiesbaden: Reichert. 29. Modi, Jivanji-Jamshedji (1909) Persian Texts Relating to Zoroastrianism. Sad dar Nasr and Sad dar Bundehesh. Edited by Ervad Bahmanji Nasarvanji Dhabhar. Bombay: British India Press. 30. Pâhlan, Dârâb (1924) The Persian Farziât Nâmeh and Kholâseh-I DÎN. text and version with notes by Jivanji-Jamshedji Modi: Bombay.
|
صاحب امتیاز و ناشر
