|
1. ابوالقاسمی، محمد‌رضا (1391). دائوئیسم و نقاشی منظرة چینی. مطالعات تطبیقی هنر. سال دوم. شمارة 3: 19-34. 2. احمدی، بابک (1388). ساختار و تأویل متن. تهران: مرکز. 3. احمدی، بابک (1400). از نشانه‌های تصویری تا متن. تهران: مرکز. 4. اخوان‌ثالث، مهدی. (1382). از این اوستا. تهران: زمستان. 5. امدادیان، یعقوب؛ آقایی، احسان (1390). روزنه‌ای به رنگ: مروری بر آثار نقاشی سهراب سپهری. تهران: مؤسسة توسعة هنرهای تجسمی معاصر. 6. انوشيرواني، عليرضا؛ آتشي، لاله (1391). تحليل تطبيقي و بینا‌رشته‌ای شعر و نقاشي در آثار سهراب سپهری. جستارهای زبانی. دورۀ سوم. شمارۀ1 (پیاپی 9): 1-24. 7. حافظ، شمس‌الدین‌محمد (1362). دیوان. تصحیح پرویز ناتل خانلری. تهران: خوارزمی. 8. حیدری، علی؛ دانیاری، کیانوش (1397). تحلیل اشعار سهراب سپهری ازمنظر هستی‌شناسی هایدگر. زبان و ادبيات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال بیست‌وششم. شمارۀ 84: 97-113. 9. خانی، شهین (1391). جایگاه نیروی مؤنث در اساطیر. پیکره. دورۀ یکم. شمارة 1: 29-40. 10. دوبوکور، مونیک (1373). رمزهای زنده‌جان. ترجمة جلال ستاری. تهران: مرکز. 11. رسمی، سکینه (1389). هم‌پیوندی درخت و اشراق و بازتاب آن در شعر سهراب سپهری. زبان و ادب فارسی دانشگاه تبریز. دورۀ پنجاه‌وسوم. شمارة 220: 43-65. 12. زارعی، بدریه (1397). درخت از اسطوره تا قصه: بررسی بن‌مایه‌های اساطیری افسانه‌های هرمزگان. تهران: تیسا. 13. زهره‌وند، سعيد؛ مسعودي، مرضيه (1392). نشانه‌های كيهاني در شعر و نقاشي سهراب سپهري. جستارهای ادبی. دورۀ چهل‌وششم. شمارة 1 (پیاپی180): 125-158. 14. سپهری، سهراب (1401). هشت‌کتاب. تهران: دیوار. 15. سعدی (1342). غزلیات. تصحیح محمد‌علی فروغی. تهران: اقبال. 16. شفیعی‌کدکنی، محمد‌رضا (1383). صورخیال در شعر فارسی. تهران: آگاه. 17. شکراللهی، سمیرا (1393). تأثیر نقاشی در هشت‌کتاب سهراب سپهری. پایان‌نامۀ کارشناسی‌ارشد. دانشکدة ادبیات و علوم انسانی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی. 18. شعیری، حمید‌رضا و همکاران (1400). تخریب لنگرهای کنشی معنا: تحلیل تلاطم شوشی در گفتمان ادبی؛ مطالعة موردی: این سگ می‌خواهد رکسانا را بخورد. ادبیات پارسی معاصر. سال یازدهم. شمارة 1(پیاپی 2): 181-205. 19. طاهری، علیرضا؛ کشتی‌آرا، مهرداد (1400). بازنمایی درختان مقدس و اسطوره‌ای اسلامی در نگارگری (زقوم، طوبی، سدرةالمنتهی). نگارینة هنر اسلامی. دورۀ هشتم. شمارة 22: 5-18. 20. عبداللهیان، حمید؛ باقری، علی‌اصغر (۱۳۹۶). کنش‌های گفتاری پنج‌گانه در شعر «صدای پای آب» سپهری. زبان و ادبيات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال بیست‌وپنجم. شمارة ۸۲: 241-258. 21. عبدی، ناهید (1387). بررسی تحلیلی نگارگری ایران در مکاتب هرات و تبریز از منظر آیکونوگرافی. رسالة دکتری. دانشکدة هنر. دانشگاه تهران. 22. عبدی، ناهید (1391). درآمدی بر آیکونولوژی: نظریه‌ها و کاربردها. تهران: سخن. 23. فتوحی، محمود (1381). تصویر خیال. نشریة دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز. دورة چهل‌وپنجم. شمارة 85: 134-103. 24. فتوحی، محمود (1389). بلاغت تصویر. تهران: سخن. 25. فروغی، محمد‌علی (1342). غزلیات سعدی. تهران: اقبال. 26. فیتس‌جرالد، چارلز پاتریک (1367). تاریخ فرهنگ چین. ترجمة اسماعیل دولتشاهی. تهران: علمی و فرهنگی. 27. کاظم‌پور، زیبا (1396). شناسایی مفاهیم و ریشه‌های نقوش دست‌بافت‌های معاصر گیلان برمبنای آیکونولوژی. رسالة دکتری. دانشکدة هنر. دانشگاه شاهد. 28. نیکویی، علیرضا و همکاران (1392). رهيافت ميان‌فرهنگي به گياه و درخت در اساطير و ادبيات. ادب‌پژوهی. شمارة 23: 9-33. 29. وارنر، رکس (1400). دانشنامة اساطیر جهان. ترجمة ابوالقاسم اسماعیل‌پور مطلق. تهران: هیرمند. 30. ولک، رنه (1399). تاریخ نقد جدید. ترجمۀ سعید ارباب‌شیرانی. تهران: نیلوفر. 31. Gombrich, Ernst Hans (1981). Image and code: Scope and limits of conventionalism in pictorial representation. Michigan: Horace H. Rackham School of Graduate Studies. 32. Mitchell, W. T. (2013). Iconology: image, text, ideology. Chicago: University of Chicago Press. 33. Panofsky, Erwin (1955). Meaning in the visual arts. Chicago: University of Chicago press. 34. Taylor, Paul (2025). How Images Mean: Iconography and Meta-Iconography. london: Paul Holberton Publishing.
|
