:: سال 26، شماره 85 - ( 11-1397 ) ::
جلد 26 شماره 85 صفحات 176-161 برگشت به فهرست نسخه ها
تحلیل داستان گل و نوروز خواجوی کرمانی با تأکید بر فرآیند فردیت یونگ
محسن محمدی فشارکی 1، نسرین ستایش2
1- دانشگاه اصفهان ، fesharaki311@yahoo.com
2- دانشگاه اصفهان
چکیده:   (4655 مشاهده)
کارل گوستاو یونگ، بنیان‌گذار روان‌شناسی تحلیلی در قرن بیستم، معتقد است در زیر سطح ظاهری آگاهی انسان‌ها بخش دیگری به نام ناخودآگاه جمعی ازلی وجود دارد که به‌صورت عامل روانی مشترک و موروثی خانواده بشری درآمده است. او موفق به کشف و معرفی کهن‌الگوهای مشترک در اساطیر ملل شد و این موضوع، مکتب روان‌کاوی او را شکل داد. در این پژوهش داستان گل و نوروز از این دیدگاه و با تأکید بر فردیت هدف تأمل و مداقه قرار می‌گیرد. توجه به کهن‌الگوها برای رمزگشایی داستان گل و نوروز ضرورت دارد؛ زیرا این مجموعه به‌طورکلی برپایه این نمادهای کهن پی‌ریزی شده است. نوروز نماد نیروهای ناخودآگاه پیروزشاه است و پیروزشاه نماینده بُعدِ فعلیت‌یافته کهن‌الگوی خود است. نوروز پس از سفرهای خطرناک فراوان، در انتها، به وصال محبوبش می‌رسد و با متولدشدن فرزندش، چرخه فرآیند فردیت کامل می‌شود.
 
واژه‌های کلیدی: خواجوی کرمانی، گل و نوروز، یونگ، کهن‌الگو، ناخودآگاه جمعی
متن کامل [PDF 235 kb]   (1642 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ادبیات غنایی
فهرست منابع
1. بتولي، سيد محمدعلي (1376) با يونگ و سهروردي. تهران: اطلاعات.
2. بيلسکر، ريچارد (1384) يونگ. ترجمة حسين پاينده. تهران: طرح‌نو.
3. پراپ، ولاديمير (1368) ريخت‌شناسي قصه‌هاي پريان. ترجمة فريدون بدره‌اي. تهران: توس.
4. تبريزي، غلامرضا (1373) نگرشي بر روا‌‌ن‌شناسي. مشهد: جاودان خرد.
5. جويز، ارنست و والبي‌يز (1350) اصول روان‌کاوي. چاپ سوم. ترجمة هاشم رضي. تهران: آسيا.
6. داد، سيما (1390) فرهنگ اصطلاحات ادبي. چاپ پنجم. تهران: مرواريد.
7. رستگارفسايي، منصور (1365) اژدها در اساطير ايران. شيراز: دانشگاه شيراز.
8. ستاري، جلال (1366) رمز و مثل در روان‌کاوي. تهران: توس.
9. شميسا، سيروس (1385) نقد ادبي. تهران: فردوس.
10. شولتز، دوان پي و سيدني الن (1372) تاريخ روان‌شناسي نوين. ترجمة علي‌اکبر سيف و همکاران. جلد دوم. چاپ دوم. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي.
11. ـــــــ (1390) نظريه‌هاي شخصيت. ترجمة يحيي سيدمحمدي. چاپ نوزدهم. تهران: ويرايش.
12. فوردهايم، فريدا (1346) مقدمه‌اي بر روان‌شناسي. ترجمة مسعود ميربها. تهران: شرقي.
13. فيست، جيس و گريگوري جي فيست (1388) نظريه‌هاي شخصيت. ترجمة يحيي سيدمحمدي. چاپ چهارم. تهران: روان.
14. کاپوچيونه، لوسيا (1389) شفاي کودک درون. ترجمة گيتي خوشدل. چاپ شانزدهم. تهران: پيکان.
15. کرمانی، خواجو (۱۳۵۰) گل و نوروز. تهران: بنياد فرهنگ ايران.
16. کمپبل، ژوزف (1387) قهرمان هزارچهره. ترجمة شادي خسروپناه. چاپ سوم. مشهد: گل آفتاب.
17. گورين، ويلفرد ال و همکاران (1370) راهنماي رويکردهاي نقد ادبي. ترجمة زهرا ميهن‌خواه. تهران: اطلاعات.
18. ماديورو، رونالدو و ژوزف ويلرايت (1382) «کهن‌الگو و انگارة کهن‌الگويي». ترجمة بهزاد برکت. ارغنون. شمارة 22: 281-287.
19. مورنو، آنتونيو (1376) يونگ، خدايان و انسان مدرن. ترجمة داريوش مهرجويي. تهران: مرکز.
20. مهرگان، آروين (1385) ديالکتيک نمادها. چاپ دوم. اصفهان:‌ فردا.
21. واحددوست، مهوش (1388) نهادينه‌هاي اساطيري در شاهنامه. چاپ دوم. تهران: سروش.
22. ياوري، حورا (1384) زندگي در آينه. تهران: نيلوفر.
23. ـــــــ (1387) روان‌کاوي و ادبيات. تهران: سخن.
24. يونگ، کارل گوستاو (1383) انسان و سمبول‌هايش. ترجمة محمد سلطانيه. چاپ چهارم. تهران: جامي.
25. ـــــــ (1390 الف) انسان امروزي در جست‌وجوي روح خود. ترجمة فريدون فرامرزي. چاپ دوم. مشهد: به نشر.
26. ـــــــ (1390ب) چهار صورت مثالي. ترجمة پروين فرامرزي. چاپ سوم. مشهد: آستان قدس رضوي.
27. يوهانسن، يورگن (۱۳۸۷) نشانه‌شناسی چيست. ترجمة علی ميرعمادی. تهران: ورجاوند.



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
سال 26، شماره 85 - ( 11-1397 ) برگشت به فهرست نسخه ها