:: سال 30، شماره 92 - ( 3-1401 ) ::
جلد 30 شماره 92 صفحات 169-151 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی مفهوم «داد» در شش داستان شاهنامه با رویکرد شناختی
اشرف سراج
دانشگاه الزهرا ، ashrafseraj@yahoo.com
چکیده:   (1445 مشاهده)
«داد» (عدالت) ازجمله مفاهیم انتزاعی است که در دنیای خارج از ذهن صورت ملموسی ندارد و اندیشمندان در طول تاریخ از دیدگاه‌های گوناگون به آن پرداخته­‌اند. فردوسی به داد و دادورزی توجهی ویژه داشته و از آن به­‌منزله یکی از صفات برجسته و ضروری پادشاهان یاد کرده است. از دیدگاه زبان‌شناسان شناختی، ذهن انسان با استفاده از سازوکار استعاره، مفاهیم انتزاعی (حوزه مقصد) را ازطریق مفاهیم عینی (حوزه مبدأ) درک می­کند. برای یک مفهوم انتزاعی ممکن است چندین حوزه مبدأ مختلف به­‌کار گرفته شود. تجارب جسمانی، محیط فیزیکی، محیط اجتماعی و فرهنگی و پیشینه شخصی و اجتماعی از عوامل دخیل در تنوع استعاره‌­ها هستند. در این پژوهش تلاش شده است تا دیدگاه فردوسی درباره داد با بررسی استعاره‌­های مفهومی به­‌کاررفته در شش داستان شاهنامه معرفی و عوامل مؤثر در تنوع حوزه‌­های مبدأ با تحلیل رابطه استعاره و انواع بافت شناسایی شود. مطابق نتایج حاصل از پژوهش، پادشاه داد را، که به‌مثابه شیئی ارزشمند و ثروتی ناتمام است، در بین مردم و جهان می‌­گستراند. دادورزی سبب آراستگی و روشنایی پادشاهی و کشور می‌شود و نگهبانی است که قلمرو حکومت را ایمن نگه می‌دارد و نیز به‌­مثابه آبی است که آبادانی و تازگی جهان و شادی مردم به آن وابسته است.
 
واژه‌های کلیدی: شاهنامه، داد، زبان‌شناسی شناختی، استعاره مفهومی
متن کامل [PDF 4883 kb]   (324 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
فهرست منابع
1. آرمان، عليرضا و همکاران (1400) «واکاوي نگاشت مرکزي استعاره‌هاي مفهومي و طرح‌واره‌هاي تصويري واژه‌هاي آب و آتش در ضرب‌المثل‌های برآمده از ادب فارسي». مجلة زبان و ادبيات فارسي دانشگاه خوارزمي. سال بيست‌ونهم. شمارة 90: 7-24.
2. افراشي، آزيتا (1395) معني‌شناسي شناختي. تهران: پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي.
3. امن¬خاني، عيسي، و زهرا نظام‌اسلامي (1392) «بررسي تطبيقي مفهوم عدالت در شاهنامه (ايران باستان) و آثار افلاطون». ادبيات عرفاني و اسطوره¬شناختي. سال نهم. شمارة 20: 39-70.
4. ثقفي، عشرت و همکاران (1400) «بررسي تحول استعاره‌هاي مفهومي شجاعت در زبان فارسي در دو بازة زماني تاريخي و معاصر». جستارهاي زباني. دورة دوازدهم. شمارة 4: 1-32.
5. خادمي، غلامرضا، و زهرا ابوالحسني چيمه (1400) «مفهوم‌سازي فرهنگي مرگ در گويش بختياري ززوهارو». جستارهاي زباني. دورة دوازدهم. شمارة 6: 1-31.
6. خليلي، حسين (1379) آرمان دادخواهي و ظلم¬ستيزي در شاهنامة فردوسي. پايان¬نامة کارشناسي ارشد زبان و ادبيات فارسي. دانشگاه شهيد بهشتي.
7. دوفوشه‌کور، هانری (1377) اخلاقيات (مفاهيم اخلاقی در ادبيات فارسی از سدة سوم تا سدة هفتم هجری). ترجمة محمدعلی اميرمعزی و عبدالمحمد روح‌بخشان. تهران: مرکز نشر دانشگاهی و انجمن ايرانشناسی فرانسه در ايران.
8. راسخ¬مهند، محمد (1392) درآمدي بر زبان‌شناسي شناختي، نظريه¬ها و مفاهيم. تهران: سمت.
9. رزمجو، حسين (1374) «عدالت¬جويي و ظلم¬ستيزي فردوسي». در: نميرم از اين پس که من زنده¬ام. مجموعه مقالات کنگرة جهاني بزرگداشت فردوسي (هزارة تدوين شاهنامه). به‌کوشش غلامرضا ستوده. تهران: دنيای کتاب.
10. رستم¬مندي، تقي (1388) انديشة ايرانشهري در عصر اسلامي. تهران: اميرکبير.
11. رضايي‌راد، محمد (1389) مباني انديشة سياسي در خرد مزدايي. تهران: طرح نو.
12. سراج، اشرف، و بهروز محمودي‌بختياري (1397الف) «استعاره¬هاي هستي¬شناختي در شاهنامة فردوسي از ديدگاه زبان‌شناسي شناختي». پژوهشنامة نقد ادبي و بلاغت. سال هفتم. شمارة 2: 57-94.
13. سراج، اشرف، و بهروز محمودي‌بختياري (1397ب) «استعاره‌هاي مفهومي حوزة اخلاق در شاهنامة فردوسي، رويکردي شناختي». پژوهش‌نامة اخلاق. شمارة 40: 127-142.
14. شفيعي‌کدکني، محمدرضا (1383) صور خيال در شعر فارسي. تهران: آگاه.
15. صادقي، مسعود (1399) «استعارة مفهومي و تحليلي نو از نقش آن در اخلاق». تأملات فلسفي. سال دهم. شمارة 24: 235-255.
16. صفوي، کوروش (1383) درآمدي بر معني¬شناسي. تهران: سورة مهر/پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامي.
17. عزيزي، طاهره (1388) «ترسيم چرخة عدالت در شاهنامه». علوم سياسي. سال دوازدهم. شمارة 12: 143-170.
18. فردوسي، ابوالقاسم (1394) شاهنامه. تصحيح جلال خالقي‌مطلق. تهران: سخن.
19. فصيحي رامندي، مهدي (1392) «مفاهيم اخلاقي». پژوهشکدة باقرالعلوم. دسترسی در: .www.pajohe.ir
20. قدردان، مهرداد (1388) جايگاه نور و آتش در آيين زرتشت. شيراز: افق پرواز.
21. کريمي، مريم؛ غلامرضا سالميان، و فاطمه کلاهچيان (1398) «کارکردهاي شناختي استعاره در سيرالعباد الي المعاد سنايي». فنون ادبي. دورة يازدهم. شمارة 2: 113-128.
22. کووچش، زولتان (1393) مقدمه¬اي کاربردي بر استعاره. ترجمة شيرين پورابراهيم. تهران: سمت.
23. کووچش، زولتان (1394) استعاره در فرهنگ، جهاني¬ها و تنوع. ترجمة نيکتا انتظام. تهران: سياهرود.
24. کووچش، زولتان (1396) استعاره¬ها از کجا مي¬آيند. ترجمة جهانشاه ميرزابيگي. تهران: آگاه.
25. محسني گردکوهي، فاطمه؛ ويدا شيرکوند، و آسيه گودرزي‌نژاد (1399) «تحليل استعاره‌هاي مفهومي قدرت و خوشه‌هاي معنايي مرتبط با آن در شاهنامة فردوسي». سبک‌شناسي نظم و نثر. دورة سيزدهم. شمارة 57: 201-223.
26. مرادي غيث¬آبادي، رضا (1387) کتيبه¬هاي هخامنشي. شيراز: نويد شيراز.
27. ملااحمد، ميرزا (1388) بيا تا جهان را به بد نسپريم (پيام اخلاقي حکيم ابوالقاسم فردوسي). تهران: اميرکبير.
28. نيبرگ، هنريک ساموئل (1395) دين¬هاي ايران باستان. ترجمة سيف¬الدين نجم¬آبادي. تهران: مرکز ايراني مطالعات فرهنگ¬ها.
29. Evans. V. (2007) A Glossary of Cognitive Linguistics. Edinburgh: Edinburgh University Press. [DOI:10.1515/9780748629862]
30. Lakoff, G. and Mark Jahonson (2003) Metaphors We Live By. London: Chicago University Press. [DOI:10.7208/chicago/9780226470993.001.0001]
31. Kovecses, Zoltan (2010) Metaphor: a Practical Introduction, exercises written with reka benczes. New York: oxford university press, 2nd ed.
32. Kovecses, Zoltan (2015) Where metaphors come from: reconsidering context in metaphor. New York: Oxford University Press. [DOI:10.1093/acprof:oso/9780190224868.001.0001]
33. Yu, Ning (1998) The Contemporary Theory of Metaphor in Chiness: A Perspective From Chinese. Amesterdam: John Benjamins.

XML   English Abstract   Print

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
سال 30، شماره 92 - ( 3-1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها