:: سال 18، شماره 67 - ( 2-1389 ) ::
جلد 18 شماره 67 صفحات 70-45 برگشت به فهرست نسخه ها
تحلیلی ساختگرایانه بر قصه امیرارسلان
علیرضا حاجیان‌نژاد 1، مریم سیدان2
1- دانشیار دانشگاه تهران
2- دانشجوی دکتری دانشگاه تهران
چکیده:   (6407 مشاهده)

ساختگرایی در زمینه داستان بیشتر به بررسی عنصر روایت می‌پردازد. روایت‌شناس ساختگرا درصدد تدوین ساختار منسجم و واحدی از حوزه‌های گوناگون داستان است. نوشته حاضر، مطابق برخی نظریات ساختگرایی ـ که در متن آمده است ـ به بررسی ساختار قصه امیرارسلان، آخرین بازمانده مهم نسل قصه‌های بلند عامیانه فارسی می‌پردازد. با توجه به دیدگاه ژرار ژنت، ساختار قصه امیرارسلان در دو سطح «روایتگری» و «روایت» جای بررسی دارد. در سطح روایتگری، ابتدا نقیب‌الممالک، روایتگر امیرارسلان معرفی گردیده و سپس از زاویه دید روایت در این قصه بحث شده است. در سطح روایت، نخست ساختار روایی قصه بررسی و سپس شباهت و تفاوت آن با دیگر قصه‌های بلند عامیانه‌ ذکر شده است. در بخش دوم از سطح روایت، به ساختار نحوی قصه اشاره شده و کوشش شده است نقش اشخاص در قصه و اعمال و حرکاتشان در فشرده‌ترین شکل ممکن خلاصه شوند و طرحی چکیده‌وار از این قصه عرضه شود.

واژه‌های کلیدی: ساختگرایی، ‌ساختار روایی، ساختار نحوی، ‌‌نقال، نقیب‌الممالک، امیرارسلان
متن کامل [PDF 226 kb]   (1463 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
سال 18، شماره 67 - ( 2-1389 ) برگشت به فهرست نسخه ها