|
۱. احمدي، بابک (۱۳۷۱) از نشانه‌هاي تصويري تا متن. تهران: مرکز. ۲. اخوانثالث، مهدي (۱۳۶۰) زمستان. چاپ هشتم. تهران: مرواريد. 3. ــــــــ (1375) آخر شاهنامه. چاپ سيزدهم. تهران: مرواريد. 4. ــــــــ (1363) ارغنون. چاپ ششم. تهران: مرواريد. 5. ــــــــ (1371) تو را اي کهن بوم و بر دوست دارم. چاپ چهارم. تهران: مرواريد. 6. ــــــــ (1374) سه کتاب: در ح‍ي‍اط ک‍وچ‍ک پ‍ائ‍ي‍ز، در زن‍دان. زن‍دگ‍ي م‍ي‌گ‍وي‍د: اما ب‍از ب‍اي‍د زي‍س‍ت....، دوزخ، اما س‍رد. چاپ هفتم. تهران: زمستان. 7. ــــــــ (1353) از اين اوستا. چاپ سوم. تهران: مرواريد. ۸. ارسطو (۱۳۹۳) رطوريقا (فن خطابة ارسطو). ترجمة پرخيده ملکی. چاپ سوم. تهران: اقبال. ۹. افشارمهاجر، کامران (۱۳۸۲) رنگ‌شناسي. تهران: مؤسسة فرهنگي هنري شقايق روستا. ۱۰. باقي‌نژاد، عباس (۱۳۹۲) «روايت شاعرانه و شعر روايي اخوانثالث». بهارستان سخن ۱۰ (۲۴): ۲۱۷- ۲۳۶. ۱۱. برکو، ري ام و همکاران (۱۳۸۶) مديريت ارتباطات فردي و عمومي. ترجمة سيدمحمد اعرابي و داود ايزدي. چاپ پنجم. تهران: دفتر پژوهش‌هاي فرهنگي. ۱۲. برکو ويتس، لئونارد (۱۳۸۳) روان‌شناسی اجتماعی. ترجمة محمدحسين فرجاد و عباس محمدی‌اصل. چاپ دوم. تهران: اساطير. ۱۳. بولتون، رابرت (۱۳۸۱) روانشناسي روابط انساني. ترجمة حميدرضا سهرابي و افسانه حيات روشنايي. تهران: رشد. ۱۴. بهنام، مينا و همکاران (۱۳۹۳) «گفتار بی‌صدا: تأملی بر زبان بدن در غزليات شمس». فنون ادبی. (۱۱): ۳۳-۴۸. ۱۵. پيز، آلن (۱۳۹۱) زبان بدن: چگونه افکار ديگران را از روی حالات بدن آنها بخوانيم؟ ترجمة عباد شعبانيان. تهران: آموزش‌های بنيادی. ۱۶. تسليمی، علی (۱۳۸۳) گزاره‌هايی در ادبيات معاصر ايران (شعر)، پيشامدرن، مدرن، پست‌مدرن. تهران: اختران. ۱۷. جعفري، سيداسماعيل (۱۳۹۲) تحليل ارتباطات غيرکلامي در تاريخ بيهقي. پايان‌نامة کارشناسي‌ارشد. دانشگاه مازندران. ۱۸. حقوقي، محمد (۱۳۷۷) مهدي اخوانثالث: شعر مهدي اخوانثالث از آغاز تا ام‍روز، ش‍ع‍ره‍اي ب‍رگ‍زي‍ده، ت‍ف‍س‍ي‍ر و تحليل م‍وف‍ق‌ت‍ري‍ن ش‍ع‍ره‍ا. تهران: نگاه. ۱۹. حيدري، مرضيه (۱۳۹۲) زبان بدن در شاهنامة فردوسي از آغاز تا جنگ بزرگ کيخسرو. پايان‌نامة کارشناسي‌ارشد. دانشگاه زنجان. ۲۰. روزبه، محمدرضا (۱۳۹۵) ادبيات معاصر ايران (نظم). چاپ ششم. تهران: روزگار. ۲۱. شفيعي‌کدکني، محمدرضا (۱۳۷۰) «تحليلي از شعر اميد (مهدي اخوانثالث)». در: ناگه غروب کدامين ستاره. تهران: بزرگمهر. ۲۲. فرهنگي، علي‌اکبر (۱۳۸۹) ارتباطات انساني. جلد اول. چاپ هفدهم. تهران: رسا. ۲۳. ــــــــ و حسين فرجي (۱۳۸۹) «زبان بدن از نگاه مولانا در مثنوي معنوي». پژوهشنامة ادب حماسي. (۹): ۴۲۹- ۴۶۲. ۲۴. قاسم‌زاده، سيدعلي و همکاران (۱۳۹۷) «تحليل مفاهيم و کارکرد ارتباطات غيرکلامي در شاهنامه». زبان و ادبيات فارسي دانشگاه خوارزمی (۲۶) ۸۴: ۱۵۷-۱۸۴. ۲۵. لوچر، ماکس (۱۳۷۶) روانشناسي و رنگ‌ها. ترجمة منيرو رواني‌پور. تهران: فرهنگستان يادواره. ۲۶. لوئيس، ديويد (۱۳۸۴) زبان بدن، راز موفقيت. ترجمة جالينوس کرمي. چاپ سوم. تهران: مهر جالينوس. ۲۷. ليتل‌جان، استيفن (۱۳۸۴) نظريه‌هاي ارتباطات. ترجمة سيدمرتضي نوربخش و سيداکبر ميرحسني. تهران: جنگل. ۲۸. محسنيان‌راد، مهدي (۱۳۷۴) ارتباط‌شناسي. چاپ دوم. تهران: سروش. ۲۹. محمودي، مريم و همکاران (۱۳۹۵) «ارتباط‌هاي غيرکلامي در روايت‌هاي تاريخ بيهقي». کاوش‌نامة زبان و ادبيات فارسي (۳۲): ۲۰۱-۲۳۲. ۳۰. مولکو، سامي (۱۳۸۶) زبان تن. ترجمة اميد نوري خواجوي. تهران: ترفند. ۳۱. ناينبرگ، جرالد آي و هنري اچ کالرو (۱۳۷۶) چگونه افکار يکديگر را بخوانيم. ترجمة ضياءالدين رضاخاني. تهران: شرکت سهامي انتشار. ۳۲. ندرلو، منيژه (۱۳۹۳) زبان بدن در شاهنامة فردوسي (از جنگ نوشين‌روان با خاقان چين تا پايان شاهنامه). پايان‌نامة کارشناسي‌ارشد. دانشگاه زنجان. ۳۳. نوري‌اعلا، اسماعيل (۱۳۷۰) «شعر مهدي اخوانثالث (م. اميد)». در: ناگه غروب کدامين ستاره. تهران: بزرگمهر.
|
صاحب امتیاز و ناشر
