|
۱. آرزو، عبدالغفور (۱۳۸۷). در خانة آفتاب. تهران: سورة مهر. ۲. استعلامی، محمد (۱۳۸۷). نقد و شرح قصاید خاقانی. جلد اول. تهران: زوار. ۳. اسفندی، اسفندیار؛ غلامی، فاطمه (۱۳۸۶). تشریح دوگانگی نماد آتش در آیین زرتشتی. پژوهش زبان‌های خارجی. شمارة ۳۸: ۵-۱۷. ۴. اکرمی، محمدرضا (۱۳۹۰). استعارة در غزل بیدل. تهران: مرکز. ۵. پاکفر، محمدسرور (۱۳۶۵). وصف طبیعت در اشعار بیدل. در: سی مقاله دربارة بیدل. کابل: آکادمی علوم. ۶. بهنام‌فر، محمد؛ زمانی‌پور، مریم (۱۳۹۱). کوه و معانی نمادین آن در بیان عواطف عارفانه و عاشقانة مولانا. پژوهشنامة ادب غنایی. دانشگاه سیستان و بلوچستان. سال دهم. شمارة ۱۹: ۳۳-۵۱. ۷. بیدل، میرزا عبدالقادر (۱۳۴۲). کلیات بیدل. جلد سوم. کابل: پوهنی مطبعه. ۸. پورنامداریان، تقی (۱۳۷۵). رمز و داستان‌های رمزی در ادب فارسی. تهران: علمی و فرهنگی. ۹. جعفری کمانگر، فاطمه؛ مدبری، محمود (۱۳۸۲). کوه و تجلی آن در شاهنامه. پژوهش‌های ادبی. شمارة ۱: ۶۳-۷۲. ۱۰. حبیب، اسدالله (۲۰۰۷). ارمغان بیدل از کوهستان بیرات (سیری در طور معرفت). هامبورگ. برگرفته از صفحة فیس‌بوک دوستداران بیدل. 11. https://www.facebook.com/legacy/notes/10151263394502681/. 29/ 12/ 1395. ۱۲. خاقانی (۱۳۸۷). نقد و شرح قصاید خاقانی (براساس تقریرات استاد بدیع‌الزمان فروزانفر). گردآوری محمد استعلامی. جلد اول. تهران: زوار. ۱۳. خسروی شکیب، محمد (۱۴۰۳). تحلیل جایگاه زن به‌مثابة «دیگری» در ضرب‌المثل¬های فارسی با تأکید بر نظریۀ سپهر نشانه¬¬شناختی فرهنگ یوری لوتمان. زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال سی‌ودوم. شمارة ۹۶: ۱۳۳-۱۵۳. ۱۴. راشد محصل، محمدرضا؛ بهنام‌فر، محمد؛ و زمانی‌پور، مریم (۱۳۹۱). تجلی کوه در ایران باستان و نگاهی به جلوه‌های آن در ادب فارسی. مطالعات ایرانی بهار. ۱۱ (۲۱): ۱۱۹-۱۴۶. ۱۵. رضوی، مدرس (۱۳۴۱). دیوان حکیم ابوالمجد مجدود ابن آدم سنایی. تهران: ابن‌سینا. ۱۶. ستاری، جلال (۱۳۸۱). اسطوره و رمز در اندیشة میرچا الیاده. تهران: مرکز. ۱۷. سرخوش، فائقه (۱۳۹۳). اسطورة آسمان و زمین (زمین و آسمان در باور ایرانیان). تهران: باد. ۱۸. سلجوقی، صلاح‌الدین (۱۳۸۰). نقد بیدل. تهران: عرفان. ۱۹. شوالیه، ژان؛ گربران، آلن (۱۳۸۵). فرهنگ نمادها. ترجمة سودابه فضایلی. جلد چهارم. تهران: جیحون. ۲۰. صلاحی‌مقدم، سهیلا (۱۳۸۹). نماد و کهن‌الگوی نمادین در مثنوی. فصنامة دانشکدة ادبیات و علوم انسانی تخصصی مولوی‌پژوهی تبریز. شمارة ۹: ۱۲۷-۱۴۵. ۲۱. عبداللهی اهر، محبوبه (۱۳۹۴). بررسی مفهوم نار(آتش) در شعر مولانا. بهارستان سخن. سال دوازدهم. شمارة ۲۹: ۱۹۵-۲۲۲. ۲۲. عینی، صدرالدین (۱۳۸۴). میرزا عبدالقادر بیدل. برگردان و پژوهش ایرج شهباز. تهران: سوره. ۲۳. فتوحی، محمود (۱۳۸۵). بلاغت تصویر. تهران: سخن. ۲۴. فتوحی، محمود (۱۳۹۲). نازک‌خیالی هندی و دورخیالی هندی. ویژه‌نامة شبه‌قاره فرهنگستان. سال اول. شمارة ۱: ۵۱-۷۸. ۲۵. فضایلی، سودابه (۱۳۹۲). روایتی از اسطوره‌های آب ایران زمین: آناهیتا ایزدبانوی آب. https://anthropologyandculture.com، تاریخ دسترسی: ۱۰/۵/۱۳۹۵. ۲۶. قبادی، حسینعلی (۱۳۸۹). آیین آینه: سیر تحول نمادپردازی در فرهنگ ایرانی و ادبیات فارسی. چاپ اول. تهران: دانشگاه تربیت مدرس. ۲۷. قربانی، حمیدرضا؛ خدادادی، محمد (۱۴۰۲). تصویر درخت در شعر شاعران نوپرداز معاصر. ¬زبان و ادبیات فارسی دانشگاه خوارزمی. سال سی‌ودوم. شمارة ۹۶: ۲۶۷-۲۸۸. ۲۸. کلانتر، نوش‌آفرین (۱۳۹۵). سیر آتش از اسطوره تا عرفان (ریشه‌های اسطوره‌ای نمادهای مربوط به آتش در عرفان). کهن‌نامة ادب پارسی. سال هفتم. شمارة ۳: ۲۱-۴۳. ۲۹. معین، محمد (۱۳۵۲). مزدیسنا و ادب پارسی. تهران: دانشگاه تهران. ۳۰. نیک‌منش، مهدی؛ کریمی، طاهره (۱۳۹۱). تقابل و تشابه انسان و کوه در آثار مولوی. مولوی‌پژوهی. سال ششم. شمارة ۱۴: ۱۵۷-۱۸۵. ۳۱. یونگ، کارل گوستاو (۱۳۸۳). انسان و سمبول‌هایش. ترجمة محمود سلطانیه. تهران: جامی. 32. Galens, D. (Ed.) (2009). Literary movements for students: Presenting analysis, context, and criticism on literary movements. Thomson Gale.
|
صاحب امتیاز و ناشر
